Weekend zapowiada się niezwykle interesująco.
W planach mamy dwie wycieczki krajoznawcze, które pozwolą nam poszerzyć wiedzę z zakresu geografii, biologii oraz historii. Już dziś rozpoczęliśmy naszą przygodę, udając się do Słowińskiego Parku Narodowego – jednego z dwudziestu trzech parków narodowych w Polsce, trzeciego co do wielkości, a zarazem słynącego z największej ruchomej wydmy w Europie.

Do najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu parku należą: przymorskie jeziora, bagna, łąki, torfowiska, nadmorskie bory i lasy, a także mierzeja z pasem ruchomych wydm. W centralnej części parku znajduje się jezioro Łebsko – jeden z największych akwenów przybrzeżnych w Polsce.

Nazwa parku wywodzi się od Słowińców – nieistniejącej już grupy etnicznej, która niegdyś zamieszkiwała te tereny. Byli oni potomkami słowiańskich Pomorzan i przez długi czas zachowali własny język oraz tradycję kulturową. Do początków XX wieku posługiwali się dialektem kaszubskim z wyraźnymi wpływami języka niemieckiego.

Naszej wyprawie towarzyszył przewodnik – pan Jacek, który z ogromnym zaangażowaniem i cierpliwością przez blisko cztery godziny dzielił się z nami swoją wiedzą na temat parku, jego historii, ukształtowania terenu oraz unikalnej flory i fauny. Dowiedzieliśmy się między innymi, że na terenie parku występuje ponad 260 gatunków ptaków. Obszar ten zamieszkują również liczne ssaki, takie jak sarny, dziki czy lisy, a także rzadkie gatunki owadów, płazów i gadów.

Jedną z największych atrakcji wycieczki było zejście z najwyższej wydmy – dostarczyło ono wielu emocji i niezapomnianych wrażeń, choć dla niektórych uczestników zakończyło się ono w sposób bardziej dynamiczny, przypominający staczanie się beczułki.

Z pewnością po tak intensywnym i pełnym wrażeń dniu zasłużyliśmy na chwilę sobotniego wypoczynku.

Wioletta Olejnik

Dyrektor Szkoły Podstawowej

im. Henryka Sienkiewicza w Jaczowie